Και έτσι, με μία θέαση κι ένα post, κλείνει άλλο ένα “κεφάλαιο” στην ιστορία του home entertainment για μένα και χιλιάδες άλλους ανθρώπους. Έλαβα προχθές από το Play και παρακολούθησα απόψε το Stardust, την κινηματογραφική μεταφορά του εκπληκτικού βιβλίου του Neil Gaiman, σε HD-DVD: την τελευταία “νέα κυκλοφορία” που αγοράζω στο ηττημένο πια φορμά. Η προπαραγγελία είχε γίνει πολύ πριν από την αποφασιστικής σημασίας ανακοίνωση της Warner – παρά τα όσα επακολούθησαν όμως δεν ακύρωσα την αγορά της ταινίας αυτής τόσο λόγω Gaiman όσο και του cult χαρακτήρα του εν λόγω φιλμ.
Δεν έχει νόημα να αναλωθώ για πολλοστή φορά στο όλο ζήτημα της διαμάχης ανάμεσα στο Blu-ray και το HD-DVD, τον τρόπο που αυτή εξελίχθηκε και πώς κατέληξε με την ήττα του φορμά της Toshiba: έχω ήδη καταθέσει τη γνώμη μου στο Gamespin, το Αθηνόραμα, το PC World, το Ευ Ζην και όπου αλλού μου ζητήθηκε. Ό,τι έγινε, έγινε εν τέλει. Απλώς… να. Είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσεις το Transformers ή να περιπλανηθείς στα extras του 300 και να μην αναλογιστείς για πολλοστή φορά πόσο “κρίμα και το άδικο” είναι να υποχρεώνεται ένα καθ’όλα ικανό, τεχνολογικά άρτιο φορμά σε ευθανασία, επειδή η αγορά δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά με “δύο ξένους στην ίδια πόλη”. Πρόκειται για ένα από εκείνα τα πράγματα που είναι καταφανώς σωστά, αλλά τα νοιώθεις ως λάθος όσο κι αν γνωρίζεις ότι κάτι τέτοιο αγγίζει τα όρια του ανόητου.
Παρεμπιπτόντως το Stardust ήταν πολύ καλό ως ταινία και αξιοπρεπέστατο (αλλά όχι κορυφαίο) ως μεταφορά σε high definition εικόνα και ήχο από την κινηματογραφική εκδοχή της. Όχι φαντασμαγορικό πιθανώς, αλλά σίγουρα ένα ταιριαστό “αντίο” στο φορμά του HD-DVD – και… “αντίο” τουλάχιστον όσον αφορά τις νέες κυκλοφορίες πάντοτε, γιατί τα 16 HD-DVD της βιβλιοθήκης μου χρειάζονται άλλα 4 για να καταλήξουν σε έναν στρογγυλό, εύηχο, καταληκτικό αριθμό όπως το 20 (στα Blu-ray ο αριθμός αυτός έχει ξεπεραστεί προ πολλού, βέβαια, αλλά ο “νικητής” μπορεί να έχει άλλες απαιτήσεις). Οι προσφορές και οι δραματικά μειωμένες τιμές στα e-shops του εξωτερικού δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη, όταν συμβεί όμως οι “υποψήφιοι” έχουν ήδη επιλεγεί. Cult classics, εννοείται!