Για την τεχνολογία γενικότερα η χρονιά που πέρασε δεν ήταν καθόλου άσχημη – το πρόβλημα, φυσικά, παραμένει στο ποιός έχει πια χρήματα να αγοράσει gadgets αν μιλάμε με την απόλυτη, κυριολεκτική έννοια του όρου: τα τεχνολογικά εκείνα προϊόντα που είναι… nice to have ή/και nice to play with, αλλά δεν είναι απαραίτητα. Γιατί αν είναι για δουλειά (πραγματική), δεν το λες gadget. Κι αν είναι κάτι ακριβό και “επένδυση” ως αγορά (π.χ. η τηλεόραση του σαλονιού) πάλι δεν το λες gadget. Οπότε… από gadget, τί ξεχώρισα φέτος, έχοντας πάντοτε στα υπόψιν πως δεν έφτασαν στα χέρια μου όλα όσα θα ήθελα για review;
Μάλλον προβλέψιμα, ως “gadgets” δημοφιλέστερα παραμένουν τα tablets και τα smartphones. Από αυτά, είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με ουκ ολίγα και να αποκτήσω καινούργια – ομολογουμένως αυτά που ήθελα περισσότερο – ώστε να έχω μια πολύ καλή εικόνα του τί συμβαίνει σε αυτές τις κατηγορίες και πού… “το πάνε” και οι δύο. Όσον αφορά στα tablets, απέκτησα όλο χαρά το Μάρτιο το iPad 3, “έπαθα ζημιά” κι εγώ – όπως και πολύς άλλος κόσμος – με την οθόνη Retina, έπαθα όμως και το… εγκεφαλικό το αντίστοιχο όταν τον Οκτώβριο η Apple “στα μουλωχτά” ανακοίνωσε και κυκλοφόρησε το iPad 4. Ευτυχώς βρέθηκε τρόπος να… συνέλθω από το εγκεφαλικό αποκτώντας το iPad 4 και οφείλω να ομολογήσω πως μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ήταν αξεπέραστο. Το αν και κατά πόσο θα παραμείνει, ε, από τα μέσα του 2013 και μετά… θα δείξει.
Μόνο δύο είναι τα άλλα tablet που αξίζουν αναφοράς από το 2012: το Nexus 7, που χρησιμοποιώ αυτές τις μέρες για review, και το iPad Mini. Το Nexus 7 είναι απρόσμενα καλό – και δεν μιλώ μόνο για το πόσο γρήγορο και εύχρηστο είναι. Το “απρόσμενο” της υπόθεσης εντοπίζεται στο γεγονός ότι δεν περίμενα να μου αρέσει tablet με οθόνη διαγωνίου 7 ιντσών, ασχέτως ανάλυσης – πίστευα πως απλώς δεν θα με βόλευε για τα πράγματα που συνήθως κάνω με tablet. Ε, λοιπόν, μια χαρά… έστω κι αν συνεχίζω να προτιμώ το iPad 3/4 για ανάγνωση μεγάλων κειμένων. Για όλα τα άλλα, ωστόσο, super. Το iPad Mini, δε, το αγόρασα ως δώρο στη γυναίκα μου αλλά από τις ώρες που έχω ξοδέψει μαζί του, δεν διστάζω να το προτείνω σε οποιονδήποτε (α) θέλει να δώσει όσο το δυνατόν λιγότερα για το πρώτο του iPad και (β) δεν θα διαβάσει μακροσκελή άρθρα/κείμενα σε αυτό. Το πόσο λεπτό, ελαφρύ και κομψό είναι… απλώς δεν περιγράφεται με λόγια.
Όσον αφορά στα smartphones… χμ. Από τη μία πλευρά, είχα την ευκαιρία να εκπλαγώ ευχάριστα από δύο κινητά της HTC, το One X με Android και το 8X με Windows Phone 8. Και τα δύο είναι εξαιρετικά, με το πρώτο μεν να υπερέχει σχεδόν σε όλα, αλλά με το δεύτερο να είναι η καλύτερη υλοποίηση του “κινητού” λειτουργικού της Microsoft έχω δει μέχρι σήμερα (κι αυτό περιλαμβάνει τα Lumia της τελικά “λίγης” Nokia). Από την άλλη πλευρά, απογοητεύτηκα με το iPhone 5 (που είναι και το βασικό μου κινητό), γιατί είναι μεν πολύ καλό smartphone αλλά πολύ μικρό βήμα μπροστά για να είναι ικανοποιητικό. Απογοητεύτηκα, δε, ακόμη περισσότερο με… όλη την αγορά των smartphones, που ανέδειξε το Samsung Galaxy S3 ως megahit, τη στιγμή που αληθινά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Τα θαύματα του marketing κι εδώ, προφανώς. Και υποψιάζομαι/φοβάμαι πως θα τα… ξαναδούμε αυτά μέσα στο 2013, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί “gadget”, το PlayStation Vita το απόλαυσα μέσα στο 2012 περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορητή συσκευή (πλην του βασικού κινητού βέβαια). Είναι ένα αληθινό σύστημα για gamers, ισχυρό κι ευέλικτο, με μερικές πάρα πολύ καλές ιδέες στο χειρισμό που δεν έχουν ακόμη αξιοποιηθεί (και θα ήθελα να δω να συμβαίνει κάτι τέτοιο). Αξίζει την επιτυχία, για την οποία όμως μέσα στο 2013 θα χρειαστούν περισσότερα AAA games (στα οποία επίσης προσβλέπω). Πάρα πολύ καλή εντύπωση μού έκανε και η πιο πρόσφατη έκδοση του iPod Touch: ένα iPhone 5… χωρίς το τηλέφωνο, μεν, αλλά και πολύ λεπτότερο, ελαφρύτερο και καθ’ όλα ικανό να αξιοποιήσει όλες τις εφαρμογές του App Store. Φθηνό δεν είναι (προϊόν της Apple… αλοίμονο!), αλλά αν για κάποιο λόγο ένας άνθρωπος θέλει το καλύτερο φορητό media player και Android smartphone σε ξεχωριστές συσκευές, τώρα μπορεί να τα έχει και τα δύο!
Τα μόνα δύο άλλα gadgets που αποδεικνύεται ότι είχαν αληθινή πρακτική αξία για μένα μέσα στο 2012 ήταν το Ultrathin Keyboard Cover της Logitech και το Wi-Drive της Kingston. Το πρώτο είναι περιφερειακό ασύρματο πληκτρολόγιο για τα iPad 3/4, αλλά τόσο προσεγμένα σχεδιασμένο και ποιοτικό, που απλώς… σε προκαλεί να χρησιμοποιήσεις τα tablet της Apple στη θέση ενός laptop (εννοείται για τα απλά και βασικά). Το Wi-Drive είναι ένας σκληρός δίσκος SSD μικρής χωρητικότητας (των 16 GB είναι αυτός που αξιοποιώ προσωπικά), στον οποίο μπορεί να αποθηκεύσει κανείς μουσική, φωτογραφίες και video, ώστε τα σχετικά αρχεία να μην καταλαμβάνουν ποσοστό από τον αποθηκευτικό χώρο π.χ. ενός tablet ή smartphone. Αυτά, ως και τρία ταυτόχρονα, μπορούν να αντλούν το περιεχόμενο σχετικό από το Wi-Drive ασύρματα, χωρίς κανένα “θέμα” ή “κόλλημα”, με 7-8 ώρες αυτονομίας περίπου. Για πάρτι, βαρετές οικογενειακές εκδρομές ή μεγάλες πτήσεις, ό,τι καλύτερο!