Προσπαθώ αυτές τις ημέρες να τελειώσω εκείνο το… ευλογημένο (κατά το «τιμημένο») αφιέρωμα του Gamespin στη χρήση του PlayStation3 και του Xbox 360 σε περιβάλλον home cinema. Αυτό θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί στις αρχές Απριλίου, αλλά με μία σειρά από πράγματα να έχουν προκύψει στο μεσοδιάστημα, δεν κατέστη εφικτό. Όταν κατέστη, και το θέμα είχε πια φτάσει σχεδόν στην ολοκλήρωσή του, διέθεσε η Sony το περίφημο update 1.80 του PS3 και… μία μεγάλη σειρά από πράγματα έπρεπε να αλλάξουν στην τελική μου γνώμη για το ζήτημα. Κι αν υπάρχει κάτι που ένας δημοσιογράφος σιχαίνεται, είναι να «πετάει κείμενα». Εξακριβωμένο.
Σε κάθε περίπτωση, άλλο είναι εκείνο το γεγονός που θεωρώ πραγματικά ενοχλητικό, ανησυχητικό και, σε τελική ανάλυση, απλώς λάθος να συμβαίνει: στη διαδικασία της συγκέντρωσης όσο το δυνατόν περισσότερων ταινιών σε Blu-ray και HD-DVD για να τις παρακολουθήσω, συνειδητοποίησα ότι στην ελληνική αγορά έχει γίνει πέραν του δέοντος δύσκολο να βρει κανείς ταινίες στο δεύτερο φορμά. Αντιθέτως, Blu-ray (ακόμη και τα πρώτα, τα πολύ κακής ποιότητας) βρίσκει κανείς πολύ ευκολότερα, ενώ κάποια λίγα video club έχουν αρχίσει να νοικιάζουν τους πιο εμπορικούς τίτλους του στρατοπέδου της Sony. Από το στρατόπεδο της Toshiba, εννοείται, δείγματα «προς ενοικίαση» ούτε για αστείο.
Η εικόνα αυτή φυσικά δεν συμβαδίζει σε τίποτε με αυτήν του εξωτερικού, όπου οι καταναλωτές έχουν επιλογή ανάμεσα στα δύο φορμά σε δεκάδες διαφορετικούς τίτλους, αλλά και ενδιαφέρουσες «αποκλειστικότητες» σε HD-DVD. Εδώ; «Με το κυάλι» και, φυσικά, όπου τις βρίσκει κανείς τις ταινίες σε αυτό το φορμά, είναι ως επί το πλείστον «τσιμπημένες» στην τιμή και χωρίς ελληνικούς υποτίτλους, καθώς είναι εισαγωγής. Στο VideoSun.gr, για παράδειγμα, βρίσκει κανείς HD-DVD, αλλά με διαφορά στην τιμή που κυμαίνεται από 5 ή 10 έως… «ό,τι να’ ναι» ευρώ. Για δισκάκια που, καταφανώς, και το VideoSun παραγγέλνει από το εξωτερικό για να τα παραδώσει στον πελάτη, αφού δεν έχουν ελληνικούς υποτίτλους. Σε άλλα ελληνικά online καταστήματα, δε, όπως το Videoclub13.gr και το Shop21.gr μπορεί να βρει κανείς μόνο Blu-ray προς πώληση (ενώ το δεύτερο μέχρι το Γενάρη είχε και HD-DVD, έστω και λίγα, στον κατάλογό του).
Ας πούμε, ωστόσο, ότι πολλοί από τους early adopters που έχουν αυτόνομο HD-DVD player ή το HD-DVD drive του Xbox 360 δεν ενοχλούνται να παραγγέλνουν online από το VideoSun ή από το Play.com (όπως επέλεξα να κάνω προσωπικά για τις ανάγκες του αφιερώματος). Οι υπόλοιποι; Οι υπόλοιποι θα έλθουν αντιμέτωποι με μία πολύ «περίεργη» κατάσταση. Στην Fnac, για παράδειγμα, δεν υπάρχει HD-DVD. Μόνο Blu-ray. Στο MediaMarkt υπάρχουν και τα δύο, αλλά σαφώς λιγότερα HD-DVD και κανένα με ελληνικούς υποτίτλους. Και πέρα από κει… το χάος. Κυριολεκτικά.
Οι «κακές γλώσσες», πάντως (πολύ πολύ κακές… τσκ, τσκ!), μιλούν για «τεχνητή έλλειψη», με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται – και ναι, με αυτό δεν μπορεί να υπονοεί κανείς τίποτε άλλο από «δάκτυλο της Sony Hellas». Εννοείται ότι δεν έχω καμία απτή απόδειξη για να στηρίξω κάτι τέτοιο (και αμφιβάλλω αν έχει κάτι δημοσιεύσιμο στα χέρια του οποιοσδήποτε). Από την άλλη, κανείς δεν έχει αποδείξεις π.χ. και για το γεγονός ότι η Microsoft αντιστοίχως «πιέζει» τρόπον τινά τα καταστήματα που θέλουν να πωλούν Windows, τα πληκτρολόγια και τα mouse της, να φιλοξενήσουν και άλλα προϊόντα της, για τα οποία δεν ενδιαφέρονται να προσφέρουν «χώρο στο ράφι». Και αυτό, προφανώς, συμβαίνει. Εδώ και χρόνια.
Φυσικά, υπάρχει πάντοτε και η εξής πολύ απλούστερη εκδοχή: η Sony να προωθεί με καθ’ όλα νόμιμο και σωστό τρόπο τα Blu-ray και η αποτελεσματικότητα, τρόπον τινά, των μεθόδων της να είναι τόσο μεγάλη, ακριβώς επειδή «το άλλο στρατόπεδο» δεν έχει δραστήριους, συγκεκριμένους εκπροσώπους που θα στηρίξει τα συμφέροντα του HD-DVD. Κάτι τέτοιο είναι όντως πολύ πιθανό: ενώ η InterSys, για παράδειγμα, που αντιπροσωπεύει τα HD-DVD player της Toshiba στη χώρα μας, θα μπορούσε να «κυνηγήσει» σε κάποιο βαθμό τις κινηματογραφικές εταιρείες για να προωθούν και τις ταινίες αυτού του φορμά για τις συσκευές της, η ελληνική εταιρεία… «αλλού κοιτάει». Με τα πλέον προφανή αποτελέσματα.
Πολύ άσχημη κατάσταση. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι: πού ήταν οι product managers των εταιρειών διανομής ταινιών στην Ελλάδα, όταν στο σχολείο δίδασκαν τα καλά του ανταγωνισμού στην αγορά; Σκασιαρχείο; Δεν αντιλαμβάνονται ότι όσο πιο πολύ «χώρο στο γήπεδο» δώσουν τώρα σε μία εταιρεία του μεγέθους (και του mentality) της Sony να αποσπάσει μερίδιο αγοράς μονοπωλιακού επιπέδου, σε τόσο χειρότερη θέση διαπραγμάτευσης θα βρεθούν με αυτήν αργότερα; Γιατί, ακόμη και στον καταναλωτή να μην ενδιαφέρονται καθόλου να δώσουν επιλογές, θα έπρεπε να ενδιαφέρονται να δώσουν στον εαυτό τους. Τόσο απλά.
Από εκεί ξεκινούν τέτοιες καταστάσεις, από τα απλά πράγματα. Και μετά, σε 2-3 χρόνια από σήμερα, θα… στέλνει δελτία Τύπου προς όλες τις κατευθύνσεις η Sony πανηγυρίζοντας για την επικράτηση του Blu-ray «λόγω τεχνολογικής υπεροχής και καλύτερης βιβλιοθήκης τίτλων» (κάτι ασυζητητί ανακριβές). Γιατί μπορεί στις μεγάλες αγορές του εξωτερικού να είναι ισορροπημένα τα πράγματα τώρα, αλλά αν σε πολλές μικρές «περιφερειακές» αγορές συμβαίνει ό,τι και στη δική μας, αργά ή γρήγορα το «ειδικό βάρος» του HD-DVD (και οι συνολικές πωλήσεις του προφανώς) θα μειωθεί. Με δυσμενείς συνέπειες για όλους (έστω κι αν λίγοι, πολύ λίγοι δείχνουν να νοιάζονται σήμερα γι’ αυτό).
Έχει σημασία; Ίσως όχι, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Έλληνας πάντοτε έτσι ήταν ως επιχειρηματίας, ως καταναλωτής και ως άνθρωπος γενικότερα: κοιτάει μέχρι… μεθαύριο. Ποτέ παραπέρα. Oh, well. Τουλάχιστον ένας, το είπε. Και όχι μόνο έχει τη συνείδησή του ήσυχη, αλλά θα… τιμήσει δεόντως και το στοκ HD-DVD από τα e-shops του εξωτερικού, αν το Blu-ray επικρατήσει και τα πρώτα καταλήξουν σε στοκ και προσφορές. Αμέ!