Ως συνέχεια στο προηγούμενο post, καθώς έχει άμεση σχέση με αυτό, θεώρησα ότι έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί – ώστε να το γνωρίζει οποιοσδήποτε φίλος ή φίλη σκοπεύει να επενδύσει κάποια στιγμή σε αντίστοιχο setup – και το τί πρέπει να γίνει ώστε να έχει κανείς στη διάθεσή του την ισχύ δύο καρτών σε SLI στο ένα monitor, το μεγαλύτερο, αλλά και την δεύτερη οθόνη διαθέσιμη για λειτουργία στα Windows. Το θέμα προέκυψε, φυσικά, γιατί μπορεί να απέκτησα τη Samsung 305T, αλλά η Dell 2407 αποδείχθηκε πολύ καλή αυτόν τον ενάμισι χρόνο που την χρησιμοποιώ, οι τιμές των 24 ιντσών έχουν πια μειωθεί στα 500 ή 600 ευρώ (οπότε δεν έχει ιδιαίτερο νόημα η πώλησή της, αν σκεφτεί κανείς ότι το Δεκέμβρη του ’06 αγοράστηκε για 1500) και ήθελα να την αξιοποιήσω με κάποιο τρόπο. Εξ ου και το dual monitor setup, αλλά και η ανάγκη για ισχύ στα 3D games, όπου σε 2560×1600 απλώς δεν υπάρχει περίπτωση να παίξει κανείς κάτι πρόσφατο χωρίς SLI.
Πρόβλημα, λοιπόν, γιατί ως γνωστόν μέχρι σήμερα οι drivers της nVidia όχι μόνο δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε SLI σε δύο monitor, αλλά δεν μπορούν και να προβάλλουν games σε SLI σε ένα monitor, με δεύτερο συνδεδεμένο πάνω τους απλώς ως επέκταση του desktop: αν συνδέσει κανείς το δεύτερο σε οποιαδήποτε από τις 2 κάρτες, αναγνωρίζεται μεν η δεύτερη οθόνη αλλά απενεργοποιείται μόνιμα το SLI. Πρόκειται για παράπονο πολλών εκατοντάδων χιλιάδων χρηστών PC όλα αυτά τα χρόνια, που πολλοί ήλπιζαν ότι η nVidia θα λύσει ανασχεδιάζοντας ουσιαστικά το λογισμικό της για το νέο driver model των Windows Vista, αλλά… φρούδες ελπίδες. Εξ ου και το πρόβλημα.
H λύση είναι περίπλοκη και επήλθε τόσο μέσα από αναζήτηση σε forums, όσο και από πειραματισμό. Με λίγα λόγια, χρειάζονται τρεις κάρτες γραφικών: οι δύο σε SLI στις PCI-X 16x (στην περίπτωση τη δική μου οι δύο 8800 Ultra) και μία ακόμη στην PCI-X 1x (πάντοτε σε motherboard 680, 780 ή 790 της nVidia εννοείται). Ενδείκνυται έως… πρέπει, όμως, η τρίτη κάρτα να ανήκει στην ίδια “σειρά” καρτών γραφικών, στη συγκεκριμένη περίπτωση δηλαδή έπρεπε να είναι 8xxx και όχι κάτι άλλο (έχει να κάνει με τους drivers πιθανώς). Επέλεξα την 8500GT γιατί και οικονομική είναι (ας μην ξεχνάμε, απλώς για 2D display θα χρησιμοποιούνταν) και δεν χρειάζεται extra τροφοδοσία.
Το ενδιαφέρον έγκειται στο τί πρέπει να κάνει από κει και πέρα κανείς. Έχουμε και λέμε: τοποθετούμε στη θέση τους κανονικά τις δύο Ultra. Ενεργοποιούμε το SLI. Κάνουμε ένα πρώτο benchmarking με το 3DMark (το γιατί αυτό αποτελεί μέρος της διαδικασίας, επεξηγείται στη συνέχεια), με το γραφικό μετρητή στα αριστερά ενεργοποιημένο ώστε να είμαστε βέβαιοι για τα αποτελέσματα. Αποθηκεύουμε το σκορ. Shut down στο PC, τοποθετούμε στη θέση της την 8500GT. Τα Windows την αναγνωρίζουν κανονικά, συνδέουμε το δεύτερο monitor, κάνουμε reboot. Οι drivers της nVidia προφανώς απενεργοποιούν το SLI, το dual monitor setup όμως δουλεύει κανονικά. Απενεργοποιούμε (όχι διαγράφουμε) από τον Device Manager την 8500GT, δεύτερο reboot. Η δεύτερη οθόνη δεν προβάλλει πια, αλλά τα Windows παρακινούν ενεργοποίηση του SLI. Το κάνουμε και ακολουθεί το τρίτο και τελευταίο reboot – απαραίτητο γιατί, την τέταρτη φορά που τα Windows ολοκληρώνουν την εκκίνηση, ενεργοποιούμε από τον Device Manager την 8500GT και έχουμε ξανά λειτουργικό το dual monitor setup.
Και… το SLI; Εκεί βρίσκεται το αστείο, παράξενο ή όπως αλλιώς θέλει να το πει κανείς: το SLI των Ultra συνεχίζει να δουλεύει! Το Control Panel της nVidia ΔΕΝ εμφανίζει ενεργοποιημένη την επιλογή, αν όμως κάνουμε ένα δεύτερο benchmarking με το 3D Mark, το σκορ που θα προκύψει είναι το ίδιο, πράγμα που σημαίνει ότι οι δύο Ultra συνεργάζονται κανονικά. Και, έχοντας ορίσει το Samsung 30T ως primary monitor από τα Display Properties, τα games δεν έχουν καμία “απορία” για το ποιά οθόνη θα χρησιμοποιήσουν σε SLI.
The best of both worlds, λοιπόν, όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες. Ένα desktop μεγέθους 2560×1600 + 1920×1200 pixels, αλλά και SLI στην κύρια οθόνη. Έχοντας, δε, στη διάθεσή μου κι ένα παλαιότερο monitor της Sony, 19 ιντσών και ανάλυσης 1280×1024 (το είχα αγοράσει με το Vaio A297XP το Γενάρη του 2004 γιατί μου άρεσαν τότε τα χρώματα που απέδιδαν και τα δύο), είπα να… πιέσω την τύχη μου λίγο περισσότερο και να το συνδέσω στη θύρα VGA της 8500GT. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που φαίνεται στις φωτογραφίες. Καταλαμβάνει υπερβολικά πολύ χώρο ακόμη και σε ευμεγέθες γραφείο, φυσικά, οπότε ίσως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα: πόση πληροφορία πιά να χρειάζεται κανείς μπροστά του…;
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι το κράτησα έτσι, για μερικές ώρες, ώστε να καμαρώσω πόσο μεγαλύτερο είναι το Samsung σε σχέση με το Sony, παρ’ ότι το δεύτερο έχει πολύ μεγαλύτερο πλαστικό πλαίσιο γύρω από την ενεργή του οθόνη (σε pixels, το Samsung έχει… τετραπλάσια έκταση). Και για να φανταστώ, έστω και για λίγο, πώς θα αισθάνονται ο Hugh Jackman στο ρόλο του hacker στο Swordfish ή ο… Tank, ο operator του The Matrix, όταν πρέπει να ελέγχουν data από περισσότερες των δύο οθόνες ταυτόχρονα. Μετά από λίγο, το αποσύνδεσα και… επέστρεψα σε περισσότερο “πεζά” πράγματα. Όπως τη δουλειά. Oh, well…