Καθώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, στο Αθηνόραμα Digital δεν θα φιλοξενήσουμε φέτος ετήσια Awards – ακόμη μία συνέπεια της οικονομικής δυστοκίας και του κακού κλίματος που επικρατεί σε όλη την αγορά εδώ και καιρό – λέω να τα αποδώσω σε προσωπικό επίπεδο μόνο. Έτσι, συνοπτικά, συγκεντρωμένα σε μερικά posts τα προϊόντα, οι εταιρείες και τα γεγονότα που μού έκαναν την περισσότερο θετική εντύπωση και την περισσότερο αρνητική, μού προξένησαν τη μεγαλύτερη έκπληξη και τη μεγαλύτερη αδιαφορία, καθώς και αυτά που μου έχουν δημιουργήσει τη μεγαλύτερη περιέργεια για το πώς θα εξελιχθούν ή τη… μεγαλύτερη ανυπομονησία για το πότε θα μπορέσω να τ’ αποκτήσω. Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά για σήμερα… και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα!
Το προϊόν-μεγαλύτερη έκπληξη: το Google Nexus 7. Ειλικρινά δεν περίμενα πως το Android θα “με κέρδιζε” με tablet το 2012, καθώς η Apple φαινόταν να έχει καλύψει όλα τα σενάρια με τα iPad Retina και iPad Mini ταυτόχρονα στην αγορά. Χειρίστηκα όμως το Nexus 7 για κάποιες ημέρες κι αποδεικνύεται πως είναι άριστα “στοχευμένο” προϊόν: για γενική χρήση, το λεγόμενο “λίγο απ’ όλα”, τα καταφέρνει περίφημα. Και γρήγορο είναι, κι ελαφρύ, και όλα τα σημαντικά apps για τις συνηθέστερες “αποστολές” μπορεί να βρει κανείς πια στο Google Play. Τα Public δίνουν νομίζω το Nexus 7 με διασύνδεση 3G και 32 GB αποθηκευτικού χώρου αντί €339, ποσό χαμηλότερο από τα €359 του iPad Mini Wi-Fi με 16 GB. Σε καθημερινή χρήση – και για την πλειοψηφία των πραγμάτων που προσωπικά κάνω μ’ ένα tablet – προς έκπληξή μου διαπίστωσα πως “μπορώ να ζήσω” με το Nexus 7 μια χαρά, χωρίς να αναζητώ το “μεγάλο” iPad. Καθόλου, μα καθόλου άσχημα για κάτι που… δεν πίστευα πως θα μου άρεσε!
Runner-up για το προϊόν-μεγαλύτερη έκπληξη: το HTC One X. Πολύ καλά Android κινητά η HTC είχε παρουσιάσει και στο παρελθόν, όπως τα Sensation ΧΕ/XL, όμως δεν ήμουν σε καμία περίπτωση προετοιμασμένος για ένα smartphone με Android που θα μου άρεσε περισσότερο από το iPhone 4 μου. Το Οne X κατάφερε ακριβώς αυτό, παρά το γεγονός ότι έχει ένα χαρακτηριστικό – το αυξημένο μέγεθος – με το οποίο… “έχω θέμα” και δεν συμπαθώ γενικώς στα προϊόντα της κατηγορίας. Το κατάφερε γιατί είναι υπέροχα σχεδιασμένο, ποιοτικά κατασκευασμένο, έχει απίθανα καλή οθόνη, είναι γρήγορο σε όλες τις λειτουργίες του και πολύ απλά απολαυστικό στη χρήση. Ναι, η αυτονομία του θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όμως με κανονική χρήση όλα τα smartphones τελικά κάθε μέρα φόρτιση θέλουν, οπότε… Σίγουρα καλύτερο από το υπερτιμημένο Samsung Galaxy S3, στα μάτια μου σε πολλά πράγματα καλύτερο και από τα iPhone 4/4S, το One X ήταν ένα outsider που απέδειξε ότι… εκπλήξεις, υπάρχουν!
Το προϊόν “πολύ καλό για τα λεφτά του”: το PlayStation Plus. Δεν είχε ξεκινήσει σοβαρά και “δυνατά” η συνδρομητική υπηρεσία της Sony γιατί, κατά γενική ομολογία, προσέφερε πολύ λίγα και όχι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα πράγματα. Να σου προσφέρουν όμως περίπου 50 games το χρόνο να παίζεις, πληρώνοντας μόνο… ένα, ε, δεν είναι προσφορά που κάνει ο καθένας σήμερα ή προσφορά που μπορείς να αγνοήσεις! Έχει και άλλα ωφέλη, όμως οι κάτοχοι PS3 στα €800 των games που θα λάβουν δωρεάν στη διάρκεια των 12 μηνών εστιάζουν – αν έχουν, δε, και το PS Vita, μπορούν να προσβλέπουν και σε 20 δωρεάν games για το φορητό σύστημα της Sony, χωρίς ευρώ παραπάνω στην ετήσια συνδρομή. Είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις που μπορώ να σκεφτώ, στις οποίες όλοι μα όλοι οι εμπλεκόμενοι – η Sony, οι εταιρείες ανάπτυξης games ΚΑΙ οι καταναλωτές – βγαίνουν κερδισμένοι από μία εμπορική πρωτοβουλία. Μακάρι να συνεχιστεί για πάντα, λέμε!
Runner-up για το προϊόν “πολύ καλό για τα λεφτά του”: ο Kingston HyperX 3K. Ότι οι σκληροί δίσκοι SSD είναι, μαζί με μία γενναία αναβάθμιση μνήμης, ο καλύτερος τρόπος για να “αναστήσεις” ένα παλαιότερο PC, είναι. Ότι δεν έχει κανένα νόημα να “στήσεις” καλό καινούργιο PC χωρίς ποιοτικό SSD, επίσης το είχα διαπιστώσει από το 2011, με τον Intel 510 120GB που είχα πρωτοχρησιμοποιήσει. Αλλά ότι τα Windows 7 και τα Windows 8 θα επιταχύνονταν τόσο πολύ με έναν SSD που θεωρείται “απλός” και “εισαγωγικός”, δεν το περίμενα – όπως και δεν περίμενα πως το κόστος αυτού του πολύ καλού επιπέδου SSD θα “έπεφτε” μέσα στο 2012 στα €120. Και τα δύο συνέβησαν, ωστόσο, γι’ αυτό και δεν μπορεί να μην βραβευτεί ο συγκεκριμένος SSD. Υπάρχουν και φθηνότεροι, υπάρχουν και καλύτεροι, αλλά – όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές τουλάχιστον – τόσο καλοί και φθηνοί μαζί, όχι.