Μέσα στο 2012 είχα μεν την ευκαιρία να δω και να δοκιμάσω πάρα, πάρα πολλά προϊόντα, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι ελάχιστα από αυτά μου άρεσαν τόσο πολύ ώστε να τα θέλω προσωπικά, για χρήση στη δική μου την καθημερινότητα δηλαδή – και από αυτά, ελάχιστα προφανώς κατάφερα να αποκτήσω τελικά (καταραμένη κρίση και όλα τα συναφή). Ένα ενδιαφέρον λοιπόν έχουν σχεδόν… αυτόματα τα προϊόντα εκείνα που είτε είδα και δεν είμαι σε θέση να αποκτήσω, είτε περιμένω με ανυπομονησία το 2013 γιατί απλώς… ξέρω πως θα τα θέλω. Αξίζουν το δικό τους είδος βραβείου, αν μη τί άλλο γιατί είναι σε θέση όχι μόνο να εντυπωσιασουν έναν… κυνικό έως μπλαζέ δημοσιογράφο που μετά από 20+ χρόνια δοκιμών έχει κουραστεί να βλέπει τα ίδια πράγματα με άλλα ονόματα. Τέσσερα προϊόντα είναι, τα εξής:
Το προϊόν-“το θέλω, το θέλω, το θέλω”: ο προβολέας VPL-VW1000ES της Sony. Αν δεν δει κανείς από κοντά σε πολλές ίντσες τί εστί εικόνα υπερυψηλής ευκρίνειας (4K2K), απλώς δεν έχει ιδέα όσον αφορά στο πώς δείχνει και τί εντύπωση δημιουργεί το επόμενο βήμα στον οικιακό κινηματογράφο. Θυμάμαι που παλαιότερα κοροϊδεύαμε το περιοδικό Hitech για τις standard εκφρασούλες τύπου “σαν να καθαρίζεις την οθόνη σου από τη λάσπη” και “σαν να βλέπεις εικόνα μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο”, που οι συντάκτες του χρησιμοποιούσαν… copy/paste όποτε πηγαίναμε σε τεχνολογικά καλύτερη εικόνα. Ε, πολύ θα ήθελα να ήταν ακόμη σε κυκλοφορία το Hitech για να δω τί θα έγραφε για την εικόνα του VW1000ES. Εγώ μετά από τη δημοσιογραφική προβολή της Sony Hellas προσπαθώ να μη θυμάμαι, ειδάλλως “χαλιέμαι” πλέον όταν παρακολουθώ “απλώς” Blu-ray σε 1080p (και δεν έχω και €25Κ διαθέσιμα φυσικά). Nuff said.
Runner-up για το προϊόν-“το θέλω, το θέλω, το θέλω”: ο MacBook Pro Retina. Έχω πάρα πολλά χρόνια τώρα αδυναμία στις υψηλές αναλύσεις, σε οποιουδήποτε είδους οθόνη – κι έχω δώσει… ουκ ολίγα κατά καιρούς γι’ αυτές, από το πρώτο TrueHD laptop (Sony A297XP) το Γενάρη του ’04 μέχρι το πρώτο μου monitor UXGA (Samsung 305T) το Μάη του ’08, το iPhone 4 το Σεπτέμβρη του ’10 και το iPad Retina το Μάρτη του ’12. Λογικό ο MacBook Pro Retina (εννοείται των 15 ιντσών… ο μικρότερος δεν έχει ιδιαίτερο νόημα γιατί κάποια στιγμή θα εμφανιστεί MacBook Air Retina) να μού έχει κάνει τόση εντύπωση λοιπόν. Και το παρόν μοντέλο πολύ θα το ήθελα, αλλά το μοντέλο του 2013 θα είναι κατά πάσα πιθανότητα σημαντικά καλύτερο – με chip Haswell της Intel και καλύτερο υποσύστημα γραφικών από το GT650M της nVidia – γι’ αυτό και περιμένω υπομονετικά. Θέλοντας τρελά, εννοείται!
Το προϊόν-“άντε να έλθει το 2013 να το πάρουμε”: το επόμενο Xbox, όπως τέλος πάντων σκοπεύει να το ονομάσει η Microsoft (ελπίζω ειλικρινά να μην το πει… Xbox 720 όπως κωδικά το λέμε εμείς οι δημοσιογράφοι) και φυσικά το επόμενο PlayStation (οι πιθανότητες να το λένε PlayStation4 είναι πολύ περισσότερες). Έχω την αίσθηση ότι ναι μεν απολαύσαμε πολλά games από τα PS3 και Xbox 360 την τελευταία εξαετία (και το πρώτο έχει κάποιο περιθώριο για αρκετά ακόμη), όμως… ε, καιρός είναι για το επόμενο βήμα. Το οποίο δεν είναι το παντελώς αδιάφορο – μέχρι στιγμής – WiiU, φυσικά, αλλά τα συστήματα της Microsoft και της Sony. Για το πρώτο είμαι 100% βέβαιος πως θα είναι εδώ το Δεκέμβρη, για το δεύτερο λιγότερο, μετράω τις μέρες και για τα δύο ωστόσο!
Runner-up για το προϊόν “άντε να έλθει το 2013 να το πάρουμε”: το Google Glass. Ναι, ναι, ναι, στην Ελλάδα μια σειρά από λειτουργίες του δεν θα έχουν ιδιαίτερο νόημα (γιατί δεν θα υπάρχει αρκετό ελληνοστρεφές Δικτυακό περιεχόμενο “στο παρασκήνιο” για να τις υποστηρίξει), όμως και μόνο η φουτουριστική αίσθηση στη χρήση του μού αρκεί. Είναι κάτι γνήσια καινούργιο, που μπορεί να ξεκινήσει από τα “απλά και καθημερινά” και να εξελιχθεί σε κάτι πέρα από το επίπεδο της “μόδας”. Ακόμη κι αν χρειαστεί να το αγοράσω από το εξωτερικό για τις απλές λειτουργίες και μόνο… want, want, want λέμε. Αρκεί να μην κοστίζει €1500 όπως λέγεται ότι τιμολογείται η αρχική έκδοση που θα πάρουν οι beta testers, βέβαια!